Na haar herseninfarct moest Mariska Bauer lange tijd revalideren. Tijdens ‘De Bauers’ ontdekten we hoe het ondertussen gaat met Mariska en dat was een bemoedigend beeld. Toch is de echtgenote van Frans Bauer nog steeds niet de oude. Vooral één iets blijft een probleem…

Mariska onthult nu zelf waar het soms nog fout loopt: “Het eerste halfjaar heb ik veel geslapen, omdat mijn hersenen bezig waren met herstel. Alle prikkels, alles wat je doet, komt erbovenop.” Eén iets werd al snel duidelijk…

“Ik kon niet anders dan totale rust nemen”, geeft Mariska Bauer toe in gesprek met de Belgische krant Het Nieuwsblad. Mariska moest ook heel wat dingen opnieuw aanleren…

“Ja, naar een supermarkt gaan was heel heftig”, onthult Mariska in de Vlaamse krant. “Je hoort muziek, mensen, pakjes en flessen in de vakken. Al die kleuren.” Maar Mariska gaf niet op en ging zelfs ‘trainen’ in de supermarkt…

“Dan ging ik ‘s avonds met iemand naar de winkel en liep ik door het gangpad om mijn hersenen te trainen”, verduidelijkt Mariska Bauer in Het Nieuwsblad hoe ernstig ze haar revalidatie nam. En een jaar later plukt ze daar de vruchten van…

“Na een jaar kon ik het weer goed. Nu ben ik voor 95 procent opnieuw de oude. Alleen drukte is lastig. En mijn kortetermijngeheugen is slecht geworden.” En dan komt Frans Bauer even tussenbeide…

“Daardoor vergeet ze vaak dat ze het rustig aan moet doen”, voegt Frans Bauer er bezorgd aan toe in Het Nieuwsblad. Mariska ziet dat anders. Zij ziet vooral de limieten waar ze tegen aan botst…

“Ja, maar ik krijg er energie van om in mijn huis te werken. Soms is het lastig, dat je je leven weer moet leren indelen.” Vooral één element maakt het voor Mariska allemaal extra pijnlijk…

“Ik was 46 toen, nu ben ik 48. Dan denk ik: kom op, dat kan toch gewoon? Maar nee, soms lukt het niet”, geeft Mariska Bauer eerlijk toe in Het Nieuwsblad. En zo lijkt de mentale weerslag haast even groot als de fysieke gevolgen voor de echtgenote van Frans Bauer.

Schrijf je hier in voor de gratis nieuwsbrief van show24.nl

By Iléana Durodin

Gebeten door de taalmicrobe op erg jonge leeftijd. Nooit meer van genezen. Later zou ik ook mijn hogere studies wijden aan de taalkunde en koos ik er ook voor van ‘het woord’ mijn beroep te maken. Schrijven, corrigeren en vertalen zijn de drie vakgebieden waardoor ik ook op professioneel gebied met taal bezig kan blijven.